25 april 2001
Yorrin is 1 dag oud en ik wordt met man en macht
uit mijn bed getrokken, althans zo voelt het. Ik heb nog steeds niks
gegeten....omdat dat nog niet mag. Ik word er echt knetter van want ik heb al
vanaf het moment dat ik op de recovery heb gelegen zin in allerlei voedsel. Maar
goed, ik moet er dus van de zusters uit en ik gehoorzaam ,zij het onder luid
protest. Waar ik al bang voor was gebeurd ; ik val flauw. Ik had ze toch echt
wel gewaarschuwd...Het gevolg van dit avontuur is dat ik heerlijk met rust
gelaten wordt en ik lekker van Yorrin kan gaan genieten op de High Care.
Als Martin en ik daar met bed en al aankomen, horen we dat Yorrin een
wisseltransfusie heeft gehad die nacht via zijn navelstompje. Yorrin had teveel
rode bloedlichaampjes waardoor zijn bloed te dik werd. De wisseltransfusie heeft
hem goed gedaan en zijn aardbeikleurtje is langzaam aan het verdwijnen. Hij glom
gewoon van rodigheid.....Er word door het IC-personeel aan mijn hoofd gehamerd
dat ik moet gaan kolven. Ik wil wel maar door mijn ochtendavontuur vindt het
verplegend personeel op de kraamafdeling dat ik rust nodig heb en geen
kolfapparaat. Alweer een gevecht van hier tot Tokio maar uiteindelijk zit ik
twee dagen na de geboorte van Yorrin te kolven. Gelukkig lukt het allemaal goed.
Yorrin daarentegen heeft er geen zin in. Hij wilt of kan niet
drinken...uiteindelijk komt er een logopediste bij die besloten heeft dat Yorrin
te lui is. Hij is een uitgedragen kindje en moet het maar kunnen. Dat hij EN Down
EN een hartafwijking EN veel te licht en te klein is, zien ze voor het gemak
maar over het hoofd. Ik word er kriegel en dwars van en heb helemaal geen
zin in de methode die mevrouw de logopediste heeft verzonnen voor onze kanjer.
Yorrin heel duidelijk ook niet want hij vertikt het nu he-le-maal om te drinken.
29
april 2001
Na 5 dagen opname mag ik naar huis. Ik had nog 2
dagen langer mogen blijven omdat Yorrin nog op Neonatologie ligt. Maar met de
wetenschap dat ik hem na die 2 dagen OOK niet mee naar huis krijg, beslissen we
dat ik op Zondagmiddag lekker naar huis ga. Het afscheid van Yorrin vind ik
afschuwelijk. Heb het gevoel dat ik hem in de steek laat. Vooral ook omdat het
drinken nog steeds niet goed gaat. Ik ga samen met Martin naar huis en daar
zitten we dan. We gaan maar even naar opa en oma om de videoband te laten zien
die we hebben gemaakt in de afgelopen dagen zodat we wat "tastbaars"
hadden voor het thuisfront. Yorrin mag in Maastricht 2 bezoekers per dag en dat
houdt in dat niet iedereen hem nog gezien heeft.
Klik
op de foto voor de grote versie
30
april 2001
Op
Koninginnendag mag Yorrin tot onze opluchting naar de Medium Care. Wat soepelere
regels, zelf meer kunnen en mogen doen en vooral...weer een stukje dichter bij
huis. Als we een gesprek aangaan met de afdelingsarts krijgen we voor de
zoveelste keer weer zo'n negatief verhaal te horen. Luie drinker, te licht, te
klein....en zeker nog 8 weken in het ziekenhuis. Ik vraag of er nog iets is waar
ze dan wel tevreden mee zijn en de arts krijgt een kleur. Heeft dan pas in de
gaten hoe demotiverend zijn betoog was. Na een lang gesprek heb ik voor elkaar
wat normaal gesproken niet mag bij kindjes onder de 2 kg; ik ga Yorrin vanaf de
volgende dag zelf verzorgen. Heb het helemaal gehad met het gewacht, de vieze
truitjes en de algemene sfeer op de afdeling die uitstraalt dat ouders niks
kunnen. Sandra, een medestudent van de HBO-V werkt op de Medium Care en
brengt het balletje aan het rollen. Ze weet van mijn stageplaats op
Neonatologie en zorgt ervoor dat we lekker met Yorrin aan de slag kunnen. Ook al
voel ik mij nog steeds hondsberoerd, ik wil zoveel mogelijk bij Yorrin zijn om
zelf de fles te kunnen geven. Dit zorgt er meteen ook voor dat je elkaar op zo'n
afdeling ook steeds beter gaat kennen. Het is beredruk op de afdeling en er is
weinig tijd voor de kindjes. Martin en ik gaan zoveel mogelijk onze eigen gang.
Het contact met andere ouders is erg intensief en soms ook erg emotioneel.
Yorrin gaat na ongeveer 2 weken goed drinken. Martin en ik vragen ons af wat de
meerwaarde is van zijn verblijf in Maastricht boven dat van Heerlen. We vragen
weer een gesprek aan en verrassend genoeg begint de arts er zelf al over. Yorrin
is te goed voor deze afdeling en zou in Heerlen net zo goed op zijn plaats
zijn. Of het nog voor het weekend zou gaan lukken is de vraag, maar onze kanjer
gaat binnen 4 dagen naar Heerlen. wat een heerlijk idee dat we binnen 5
minuutjes bij hem kunnen zijn....
Klik
op de foto voor de grote versie
12
mei 2001
Eindelijk is
het dan zover. Op zaterdag 12 mei mag Yorrin, na 2,5 week in Maastricht te zijn
geweest, naar het ziekenhuis in Heerlen. Als we daar aankomen zien we nog net de
ambulance voorbij rijden en gaan we snel naar de kinderafdeling. De
verpleegkundige die ons opvangt ziet het helemaal zitten. Het ambulance- personeel
vindt Yorrin een pittige jongeman met veel honger. DUS wij gaan op zoek naar een
flessenwarmer en verzorgen Yorrin. Het valt iedereen op hoe druk Yorrin het
heeft met raampjes van de couveuse open trappen en gewoon niet slapen. Ze
fluisteren Yorrin in het oor dat hij de volgende dag naar een bedje mag. We
staan er wat ongelovig bij. Zijn nog steeds de voorzichtige aanpak van het AZM
gewent. De volgende ochtend ligt Yorrin inderdaad in een gewoon bedje. We staan
er wat apathisch bij te kijken. Morgen krijgen we een gesprek met de kinderarts
want Yorrin is weer wat afgevallen. Ze vermoeden dat Yorrin niet voldoende
binnen krijgt. In Maastricht hebben ze hem een vochtbeperking opgelegd en
misschien moeten we overgaan op vrij-voeden.....
14
mei 2001
Op
maandag maken we kennis met Yorrin's arts. Een geweldig enthousiaste man die
duidelijk met plezier zijn vak uitoefend. Hij legt ons uit wat het vrij-voeden
inhoudt. In het kort komt het er op neer dat Yorrin zelf mag gaan aangeven
hoeveel hij wilt drinken. Hij zit nu op 8 voedingen van 40 cc en daar komt hij
nauwelijks iets bij aan. De arts legt ook uit dat wanneer kindjes met
hartafwijking op vrij voeden worden gezet, zij zelf aangeven wanneer het genoeg
is en hij het belangrijjk vindt dat Yorrin zo snel mogelijk naar huis gaat. Lekker
genieten van het knulletje...we zullen zien.
19
mei 2001
Yorrin
is een week in Heerlen weegt nu ongeveer 2100 gram. De twee kg zijn we
gepasseerd. Dat kan ook niet anders want Yorrin is ruim de dubbele hoeveelheid
gaan drinken . Hij zit op 8 keer 90-100 cc. Wat zijn we trots op hem.
Ondertussen loopt ook al het bezoek van Yorrin lekker. Hij krijgt ontzettend
veel kaarten en cadeautjes. Wat een aandacht allemaal !!! De verpleegkundigen op
de afdeling vermoeden dat we met een week of 2 thuis kunnen zijn. Ik geloof er
helemaal niks van. Kindjes zouden met ongeveer 5 pond naar huis mogen. Op de een
of andere manier heb ik het vermoeden dat dat voor ons wel weer niet op zal
gaan.....