28 augustus:
Na de domper van gisteren, de enorme lekkage in
Yorrin's hartje, hebben we niet veel zin in de verjaardag van oma van Vliet. We
hebben besloten nog even af te wachten wat de cardioloog in het AZM zegt over
het lek voordat we de rest van de familie gaan vertellen hoe het er voor staat.
Dat maakt het wel wat moeilijk want de meeste mensen verwachten dat je gek van
vreugde bent als je kind weer thuis is. Natuurlijk zijn we heel erg opgelucht
dat we hem weer thuis hebben maar het idee dat we zeer binnenkort weer terug
naar Leuven zouden moeten, maakt me knetter....
30 augustus:
We zijn
in het AZM geweest. De nacht ervoor hebben we heel slecht geslapen. Als we in
het ziekenhuis aankomen kunnen we meteen doorlopen. Yorrin ziet er goed uit en
als er met de echo naar zijn hartje gekeken wordt zegt de cardiologe dat er
absoluut geen sprake is van lek 3 tot 4 maar een lek van 2 tot 3. Dat is een
heel ander scenario, waarmee we meer kunnen en we ook geruster kunnen zijn. Ze
verteld dat we gewoon even moeten afwachten hoe Yorrin gaat reageren maar dat
zij zelf verwacht dat het allemaal wel mee zal vallen. In november moeten we
weer terug voor controle en als we het niet vertrouwen hoeven we maar te
bellen, dan kunnen we meteen terrecht.
13 september: