25 april 2001

Yorrin is 1 dag oud en ik wordt met man en macht uit mijn bed getrokken, althans zo voelt het. Ik heb nog steeds niks gegeten....omdat dat nog niet mag. Ik word er echt knetter van want ik heb al vanaf het moment dat ik op de recovery heb gelegen zin in allerlei voedsel. Maar goed, ik moet er dus van de zusters uit en ik gehoorzaam ,zij het onder luid protest. Waar ik al bang voor was gebeurd ; ik val flauw. Ik had ze toch echt wel gewaarschuwd...Het gevolg van dit avontuur is dat ik heerlijk met rust gelaten wordt en ik lekker van Yorrin kan gaan genieten op de High Care. Als  Martin en ik daar met bed en al aankomen, horen we dat Yorrin een wisseltransfusie heeft gehad die nacht via zijn navelstompje. Yorrin had teveel rode bloedlichaampjes waardoor zijn bloed te dik werd. De wisseltransfusie heeft hem goed gedaan en zijn aardbeikleurtje is langzaam aan het verdwijnen. Hij glom gewoon van rodigheid.....Er word door het IC-personeel aan mijn hoofd gehamerd dat ik moet gaan kolven. Ik wil wel maar door mijn ochtendavontuur vindt het verplegend personeel op de kraamafdeling dat ik rust nodig heb en geen kolfapparaat. Alweer een gevecht van hier tot Tokio maar uiteindelijk zit ik twee dagen na de geboorte van Yorrin te kolven. Gelukkig lukt het allemaal goed. Yorrin daarentegen heeft er geen zin in. Hij wilt of kan niet drinken...uiteindelijk komt er een logopediste bij die besloten heeft dat Yorrin te lui is. Hij is een uitgedragen kindje en moet het maar kunnen. Dat hij EN Down EN een hartafwijking EN veel te licht en te klein is, zien ze voor het gemak maar over het hoofd.  Ik word er kriegel en dwars van en heb helemaal geen zin in de methode die mevrouw de logopediste heeft verzonnen voor onze kanjer. Yorrin heel duidelijk ook niet want hij vertikt het nu he-le-maal om te drinken.

29 april 2001

Na 5 dagen opname mag ik naar huis. Ik had nog 2 dagen langer mogen blijven omdat Yorrin nog op Neonatologie ligt. Maar met de wetenschap dat ik hem na die 2 dagen OOK niet mee naar huis krijg, beslissen we dat ik op Zondagmiddag lekker naar huis ga. Het afscheid van Yorrin vind ik afschuwelijk. Heb het gevoel dat ik hem in de steek laat. Vooral ook omdat het drinken nog steeds niet goed gaat. Ik ga samen met Martin naar huis en daar zitten we dan. We gaan maar even naar opa en oma om de videoband te laten zien die we hebben gemaakt in de afgelopen dagen zodat we wat "tastbaars" hadden voor het thuisfront. Yorrin mag in Maastricht 2 bezoekers per dag en dat houdt in dat niet iedereen hem nog gezien heeft.

Klik op de foto voor de grote versie

30 april 2001

Op Koninginnendag mag Yorrin tot onze opluchting naar de Medium Care. Wat soepelere regels, zelf meer kunnen en mogen doen en vooral...weer een stukje dichter bij huis. Als we een gesprek aangaan met de afdelingsarts krijgen we voor de zoveelste keer weer zo'n negatief verhaal te horen. Luie drinker, te licht, te klein....en zeker nog 8 weken in het ziekenhuis. Ik vraag of er nog iets is waar ze dan wel tevreden mee zijn en de arts krijgt een kleur. Heeft dan pas in de gaten hoe demotiverend zijn betoog was. Na een lang gesprek heb ik voor elkaar wat normaal gesproken niet mag bij kindjes onder de 2 kg; ik ga Yorrin vanaf de volgende dag zelf verzorgen. Heb het helemaal gehad met het gewacht, de vieze truitjes en de algemene sfeer op de afdeling die uitstraalt dat ouders niks kunnen. Sandra, een medestudent van de HBO-V werkt op de Medium Care en brengt  het balletje aan het rollen. Ze weet van mijn stageplaats op Neonatologie en zorgt ervoor dat we lekker met Yorrin aan de slag kunnen. Ook al voel ik mij nog steeds hondsberoerd, ik wil zoveel mogelijk bij Yorrin zijn om zelf de fles te kunnen geven. Dit zorgt er meteen ook voor dat je elkaar op zo'n afdeling ook steeds beter gaat kennen. Het is beredruk op de afdeling en er is weinig tijd voor de kindjes. Martin en ik gaan zoveel mogelijk onze eigen gang. Het contact met andere ouders is erg intensief en soms ook erg emotioneel. Yorrin gaat na ongeveer 2 weken goed drinken. Martin en ik vragen ons af wat de meerwaarde is van zijn verblijf in Maastricht boven dat van Heerlen. We vragen weer een gesprek aan en verrassend genoeg begint de arts er zelf al over. Yorrin is te goed voor deze afdeling en zou  in Heerlen net zo goed op zijn plaats zijn. Of het nog voor het weekend zou gaan lukken is de vraag, maar onze kanjer gaat binnen 4 dagen naar Heerlen. wat een heerlijk idee dat we binnen 5 minuutjes bij hem kunnen zijn....

Klik op de foto voor de grote versie

12 mei 2001

Eindelijk is het dan zover. Op zaterdag 12 mei mag Yorrin, na 2,5 week in Maastricht te zijn geweest, naar het ziekenhuis in Heerlen. Als we daar aankomen zien we nog net de ambulance voorbij rijden en gaan we snel naar de kinderafdeling. De verpleegkundige die ons opvangt ziet het helemaal zitten. Het ambulance- personeel vindt Yorrin een pittige jongeman met veel honger. DUS wij gaan op zoek naar een flessenwarmer en verzorgen Yorrin. Het valt iedereen op hoe druk Yorrin het heeft met raampjes van de couveuse open trappen en gewoon niet slapen. Ze fluisteren Yorrin in het oor dat hij de volgende dag naar een bedje mag. We staan er wat ongelovig bij. Zijn nog steeds de voorzichtige aanpak van het AZM gewent. De volgende ochtend ligt Yorrin inderdaad in een gewoon bedje. We staan er wat apathisch bij te kijken. Morgen krijgen we een gesprek met de kinderarts want Yorrin is weer wat afgevallen. Ze vermoeden dat Yorrin niet voldoende binnen krijgt. In Maastricht hebben ze hem een vochtbeperking opgelegd en misschien moeten we overgaan op vrij-voeden.....

14 mei 2001

Op maandag maken we kennis met Yorrin's arts. Een geweldig enthousiaste man die duidelijk met plezier zijn vak uitoefend. Hij legt ons uit wat het vrij-voeden inhoudt. In het kort komt het er op neer dat Yorrin zelf mag gaan aangeven hoeveel hij wilt drinken. Hij zit nu op 8 voedingen van 40 cc en daar komt hij nauwelijks iets bij aan. De arts legt ook uit dat wanneer kindjes met hartafwijking op vrij voeden worden gezet, zij zelf aangeven wanneer het genoeg is en hij het belangrijjk vindt dat Yorrin zo snel mogelijk naar huis gaat. Lekker genieten van het knulletje...we zullen zien.

19 mei 2001