28 augustus:

Na de domper van gisteren, de enorme lekkage in Yorrin's hartje, hebben we niet veel zin in de verjaardag van oma van Vliet. We hebben besloten nog even af te wachten wat de cardioloog in het AZM zegt over het lek voordat we de rest van de familie gaan vertellen hoe het er voor staat. Dat maakt het wel wat moeilijk want de meeste mensen verwachten dat je gek van vreugde bent als je kind weer thuis is. Natuurlijk zijn we heel erg opgelucht dat we hem weer thuis hebben maar het idee dat we zeer binnenkort weer terug naar Leuven zouden moeten, maakt me knetter....

30 augustus:

We zijn in het AZM geweest. De nacht ervoor hebben we heel slecht geslapen. Als we in het ziekenhuis aankomen kunnen we meteen doorlopen. Yorrin ziet er goed uit en als er met de echo naar zijn hartje gekeken wordt zegt de cardiologe dat er absoluut geen sprake is van lek 3 tot 4 maar een lek van 2 tot 3. Dat is een heel ander scenario, waarmee we meer kunnen en we ook geruster kunnen zijn. Ze verteld dat we gewoon even moeten afwachten hoe Yorrin gaat reageren maar dat zij zelf verwacht dat het allemaal wel mee zal vallen. In november moeten we weer terug voor controle en als we het niet vertrouwen hoeven we maar te  bellen, dan kunnen we meteen terrecht.

13 september: